ส่วนตัวแล้วเลิกความคิดที่จะเรียนในระดับป.โทมาประมาณ 2 ปีแล้ว ด้วยภาระหน้าที่ของครูแกนนำสุขภาวะเครือข่ายครอบครัวในโรงเรียนซึ่งต้องทำงานไม่มีวันหยุด หรือวันว่างตั้งแต่จันทร์ยันอาทิตย์ ดังนั้นเมื่อใคร ๆ มาชวนก็จะปฏิเสธทุกคำเชิญชวนทั้ง ๆ ที่ตนเองชอบที่จะแสวงสิ่งใหม่ ๆ ไม่ว่าจะเป็นความรู้ใหม่ เพื่อนใหม่ หรือสถานที่ใหม่ ฯลฯ ซึ่งมันทำให้ชีวิตมีกิจกรรมที่ตื่นเต้นไม่ซ้ำซาก จนกระทั้งวันสุดท้ายของวันสมัครเพื่อน ๆ กริ้งตามตัวก็รู้สึกรำคาญจนต้องปิดโทรศัพท์และนอนหลับไปนานมากตื่นมาอีกที เปิดเครื่องโทรศัพท์น้องลัดดา มูลผึ้งโทรมาเรียกให้มาสมัครเพราะจะหมดเวลาแล้ว เอ...เราจะไปไหมนี่ ??ตั้งคำถามกับตนเอง เป็นห่วงครูแมว วิกรม คงทำงานเหนื่อยน่าดู หากขาดกำลังไป 1 คน แต่จะไม่ไปก็น่าเสียดายเรียนปีเดียวเฉพาะวันอาทิตย์ ในราคาหลักสูตร 95,000 บาทแถมเพื่อน ๆ น้อง ๆ คะยั้นคะยออีกตะหาก ตัดสินใจ ณ บัดนั้น ไปสมัครเรียนดีกว่า หาเอกสารสำเนาทะเบียนบ้าน ใบปริญญาบัตรป.ตรี รูปภาพ เงิน...ไม่มีหรอก...บอกเพื่อนให้อยู่คอย 10 นาทีแต่งตัวขับรถบึ่งไป ถึงหาเงินในกระเป๋ามีไม่พอหมื่น ยืมเงินน้องลัดดาเพิ่มเติมอีก ในที่สุดก็ได้สมัครเรียน.....
ได้เรียนแล้วจึงรู้ว่าตัดสินใจไม่ผิดนะ เพราะได้ความรู้ประสบการณ์ใหม่ ๆ หลากหลาย
นำมาใช้กับงานได้ดีมาก ๆ ได้เพื่อนใหม่ เพิ่มรสชาติให้ชีวิต ไม่ต้องจำเจอยู่งานเดิม ๆ ได้ปรับวิสัยทัศน์ ปรับเปลี่ยนพาราดามส์ชิป เรียนสนุกด้วยคณาจารย์ทรงคุณาวุฒิ เรื่องหลักบริหาร วิทยาการวิจัย ผ่านไปด้วยดี ต่อด้วยวิชาการจัดการนวัตกรรมและสารสนเทศทางการศึกษา......กำลังเรียนซึ่งทำให้เข้าใจงานเทคโนโลยีสารสนเทศตั้งแต่การเรียนรู้ให้ตระหนัก เข้าใจหลักการ สู่การนำไปประยุกต์ใช้ให้เกิดประโยชน์ต่อวงการศึกษาโดยเฉพาะองค์กร และ เด็กลูกศิษย์เรา.. เอาเป็นว่าครูตายิ่งเรียนยิ่งสนุกก็เล้วกันนะ และเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ล่ะ รู้สึกอย่างไรบ้าง ?
ท่าน อ.ดร.มานิตย์ ศรีพิทักษ์
อาจารย์ท่านแรกที่สร้างความประทับใจให้พวกเราอย่างมาก
ใครเป็นใครดูเอาเองจ้า...
บรรยากาศในห้องเรียนค่ะ
อบอุ่นด้วยไมตรีจิตและมิตรภาพ
ครูตาจะนำรูปมาเพิ่มเติม เอ...จะเข้าเพิ่มอย่างไร ท่านผู้รู้ช่วยแนะนำทีนะคะ
ตอบลบ